Kalbimin başkenti sendin,
şehirler umrumda bile değilken
ışıkları bir yapıp bir sönerken,
ay ışığının yıldızlı incileri de sendin
pırıl pırıl parlayan ve gözlerimi kör eden...
Koyu mavi bir okyanusun en açık tonu sendin
kulaç kulaç yakınlaştığım derinlerine daldığım,
oysa ellerimi her uzattığımda uzaklaşanda sendin
yokluğun sahra çölünde bir kum tanesi
arayıp bulmaya çalıştığım,serabımda sen,hayallerimde sendin.....
Kayıt Tarihi : 11.4.2007 18:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!