Seninleyken gülümseyen duygularım
şimdi zemherenin ortasında titrerken
Umut zannetmiştim doğan güneşleri.,
Senden bana yadigar kalan her anıyı
Sensizliğin son vurgun saatlerinde.
bir kez daha bir kez daha yaşıyorum.
Tipiye tutulmuş karlar yağıyor yüreğime
Her şey anlamsız, her yer kapkaranlık.
Düşüncelerim cümlelerim bile değişti
Gözümdeki son parıltıyı da alır götürürken.
Sen giderken benden neler götürmüşsün...
bak yokluğunda karamsarılığa büründü
Tıpkı fırtınaların boynunu eğip yıkamadığı
kavak ağacları gibi savrulurken.
Şimdi seni yazıyorum bir kez daha
Yoksun işte, yoksun işte...
Gülümserken zamansız ağlamaya yenildim.
Severken zamansız bitmeyen acıya yenildim
Biliyorumki artık
sevginin sofrasında
mutluluğumla
gülüşlerimle
Nefes alamayacağım....
Kayıt Tarihi : 25.11.2012 17:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!