Senden Vazgeçtim Şiiri - Meryem Keskin

Her köşe başından karşıma çıkıp,
Yolumu bekleme senden vazgeçtim.
Hüzünlü gözlerle boynunu büküp,
Kapımı yoklama senden vazgeçtim!

Ağladım dolandım divane deli,
Vadileri aştı gözümün seli.
Sinemde açılan laleyi gülü,
Gelipte koklama senden vazgeçtim!

Aşkın sandalını sığda batırdım,
Sevda durağında ömür bitirdim.
Çok değil namende iki satırdım,
Koynunda saklama senden vazgeçtim!

Ben derin uykuda sense ayıktın,
Kalbimdeki köşkü elinle yıktın.
Feryadın nafile gönlümden çıktın,
Suçunu aklama senden vazgeçtim!

Cism-i natüvan’ım almam ahını,
Süruru sukutun gör sabahını.
Bu sessiz vedanın tüm günahını,
Boynuma yükleme senden vazgeçtim!

Ben değil ellerden al muradını,
Haykırma duyamam yâr feryadını.
Dillere dolanan kirli adını,
Adıma ekleme senden vazgeçtim!

Tatlı dillerinin hükmü kalmadı,
Yalvarma boşuna senden vazgeçtim.
Seninle baharım yazım olmadı,
Kar yağsın başına senden vazgeçtim!

Görmezden geldin hep duygularımı,
Yaşattın sonunda kaygılarımı.
Git artık kaçırma uykularımı,
El girsin düşüne senden vazgeçtim!

Verdiğin o sözü bozabilirsin,
Gönlünce yaşayıp gezebilirsin.
Adımı maziye yazabilirsin,
Bak kendi işine senden vazgeçtim!

Geçtim gayrı baharından yazından,
Usandım yâr kaprisinden nazından.
Katre katre dökülsede gözünden,
Aldırmam yaşına senden vazgeçtim!

Aşkından delirsem yanıp kor olsam,
Mor sümbüllü bağda ayva nar olsam.
Zemheride boran olsam kar olsam,
Uğramam kışına senden vazgeçtim!

Yalan sözlerinle avutma beni,
Kederli mazimsin unuttum seni.
Pişmanlık içinde öldüğün günü,
Yazsınlar taşına senden vazgeçtim!

…….Meryem Keskin……
…….04.06.2025…….
……6+5.11.hece…….