Senden Uzaklarda Şiiri - Hasan Zeki

Gurbet akşamlarının rengi sinmiş
hayallerime
düşlerle gerçek arasında
sendeliyor bakışım
hasretler doluşuyor
hazanda sararan ellerime

hem bir yandan
kavuşma vaktini iple çekiyorum
hem de bu tatlı özleyiş
hiç bitmesin istiyorum

*

Güpegündüz gökyüzünün tüm renkleri silindi
Güneşin perdesi biraz evvel ufka kadar indi
havada, bahar akşamının serinliği var
suda hayatın, denizde düşüncenin derinliği var
-düşüncem bulutlar gibi darmadağın-

Başımda, geçen günden kalma tatlı sarhoşluk
içimde, keder misali tuhaf mı tuhaf bir boşluk..
Ümitle kaygı arasında parçalanır benliğim.
-ümidimi hapsediyor kilitlenen dudağın-

*

Birkaç gün var ki geçen,
senden uzaklardayım,
birkaç günden beri, sanırım,
kendimde değilim.

Uzadıkça gündüzler,
sırılsıklam terleyen yataklardayım
senden boşalan geceler boyunca
uzayan sokaklardayım

*

Bitimsiz özlemlerle yaşıyorum,
güzelim ben seni
elim değmiyor eline, gece rüyada
gündüz düşlerde
hasretin ateşinde kavrulurken biçare yüreğim
gönlüm tahammülden yana,
gözüm sana doğru seferde

*

Hasretinden ne sabırlar tükettim,
ne sabırlar, bilsen
sanmam ki dinsin bu özlem,
-hatta çıksan şimdi gelsen-
hayali de istemem, rüyayı da, özlemi de,
tek sensin istediğim,
vallahi sen, billahi sen, illaki sen.

Mayıs’93