Bir kere daha isyan ettim ulaşılmazlıklara, elden bir şey gelmeden kayboluşlara ve çaresiz kalışlarımın sessizliğine nöbet tutuşlarıma… Sesim sessizliğe, gözlerim nehirlere karıştı. Hayatın acımasız oluşuna sendeleyişlerim ve çırpındıkça gözlerinden düşüşlerim.
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta