Istanbul Bakirkoy 7Aralik
Bir avuç ölümdü senden sonra sensizlik,
avuç içimde ufalanan geceler,
tutundukça eksilen,
sıkıldıkça toza dönen bir hayat.
Penceremde sabahlar artık karanlık doğuyor,
güneş bile gelirken ayak ucuna basıyor sanki,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta