Yeryüzündeki tüm okyanusların suyu seninle korlanmis yüreğimin yangınını söndürmeye yetmez!... demişti... Ayaz bir Ankara sabahının ilk ışıklarında... Dusunmeden ekledi hemen... bu şehre kış yakışıyor! aslında en çok da kış ortasında sen... icimi ısıtan sen... bilmiyordun aslında bu şehre kış ı yakıştırmam sadece senden... ve bu şehre kış yakışıyordu, herseye ragmen...gri mecburiyetinde bir kentin siyaha gri olma şansı tanıyan beyazdın ve olmaz ise olmazdın... Ankara ya kış yakışıyordu en çok da sen ...
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta