Kuru dalı bile kıramazken ben
İnsanı kırmayı senden öğrendim
Gözümün önünü göremezken ben
Kulu hor görmeyi senden öğrendim
Bahtımın yönünü döndürdün terse
Öldürdün içimde iyi ne varsa
İntikam uğruna kapılıp hırsa
Günaha girmeyi senden öğrendim
Çok gördün yüzümde bir tek gülüşü
Zevk verdi gönlümün hüzün doluşu
Kendimi cennette gördüğüm düşü
Kötüye yormayı senden öğrendim
Sayende şu Mülkî hayata küstü
Zifirle örtüldü ruhunun üstü
Yılların yoldaşı vefakar dostu
Sırtından vurmayı senden öğrendim
Aslan AVŞARBEY (Mülkî)
27.07.2024-Kocaeli
Kayıt Tarihi : 7.6.2025 12:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!