Adını anarken,
Her bir harfi içimden
hayatın özüdür seninle geçen
Rüzgârın sesinde adını duyarım
Gözlerim susar, dilim lâl olur
Gece karanlığında seni ararım
Sessiz bir çığlık kopar içimde
Kalbimle çağırırım
Mevsimler hep sonbahar,
yüreğimde sevdan, dudaklarımda duan…
Kınalı kuzum, sarı meleğim…
Gözlerine bakarken bile özlem çektiğim
Cennetim, dünyam, lavinyam
And olsun ki
Şu dağ ikiye bölünse…
Gök parça parça olup yere dökülse,
Bilsem ki yok oluş, vahamet, hezimet
Yüreğimi sevdan ile ez, zulmet
Ne şefkat ne merhamet
Dilenmem kimseden
İsterse kopsun kıyamet
Bu kalp kopmaz senden…
Okyanusun suyu çekilse,
güneş buz kesse,
tüm kem gözlerin nazarı değse,
vallahi vazgeçmez bu gönül senden.
Zümrütten saray verseler,
cennetin kapısını açıp gösterseler,
billahi hicran olmaz bu gönül senden.
Kalbim sana ait, kopmaz senden
Narım, ışığım, sol yarım…
Her anın içinde seni ararım
Saklı bahçem, sığınağım, zümrüt sarayım
Bir sahrada bin yıl kalsam
susuzluktan yansam, kavrulsam
narı çeşminden bir damla yeter
Vallahi bu Halil vazgeçmez senden…
Kayıt Tarihi : 14.10.2024 19:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!