Duvardaki saat, akrebi yitirmiş,
Yelkovan yarım bir vedanın ucunda.
Gölgem uzuyor sönük lambaların altında,
Sahi, kaç geceyi bırakmıştım ardımda?
Gözlerin, eski bir mektubun kıvrımında,
Sayfalar arasında sararmış bir hatıra.
Küllerinden doğan yangın gibi bazen,
Bazen de ıslak kaldırım taşlarında.
Bir şehrin en tenha sokağında
Yorgun bir kediye selam veriyorum.
İçim sahipsiz evlerin çürümüş kapısı,
Ve ellerim, eskimiş bir kışlık paltoda.
Söylenmemiş cümleler içimde saklı,
Üzerime sinmiş bir anason kokusu.
Ne tarafa dönsem yüzün duvardaydı,
Zaman durmuş ben kırık bir buseye vurulu.
Bir sigara tutuştu o gece, titrek bir anıya,
Dumanı sevginin kaybettirdiği kine ulaştı usulca.
Sendin içimde yankılanan zifirsiz şarkı,
Ben ise yokluğunda kaybolmuş bir serseri nota.
Kayıt Tarihi : 28.3.2025 04:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!