Çocukların utangaç okşadığı başımda
Güvercinler tünedi gözleri aşklı
Daha ilk çırpışında kanatlarını
Kefeni yırtıldı
Sokak aralarıma kasvetle çarpan sızının
Birden savruldu yere serilmiş rüzgar
Bıraktım tüm solmuşluğunu benliğimin
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta