Sende Kaldı Yüreğim Şiiri - Emir İnanan

Çocukları istemedi sevgimizi.
Ben de sustum, yuttum her hevesimi.
İhanet etti sansın, istedim beni;
Amacım, benden vazgeçmesiydi.

Şimdi çocuklarının yanında,
Ailesiyle, evinde, barkında, yuvasında.
Ben dışarıda, yüreğimin içi yansa da
Dilerim, hep mutlu oluyordur orada.

Yollar değişti, zamanla silindi şeritler,
Ama kalpte bazı yaralar hep tazedirler.
O mutluysa eğer, ben de razıyım derim,
Kendi yıkıntımda sende kaldı yüreğim.

Ve bir gün nasılsın diye merak ettim,
Engelleme beni, eski bir dostum dedim.
Hayatında biri var mı diye de ekledim.
Sende kaldı yüreğim, sende sevdi yüreğim.

Gurur yaptı, hayatımda biri var yazıp engelledi.
Ağzına sigara, alkol bile değdirmezdi.
Şimdi alkolik olmuş, eskiyi inkar etti.
Sende sevdi yüreğim, sende kaldı yüreğim.

Bilmiyordu ki, çocukları için kendimi karanlığa attım.
Sevgisinden hep bir şekilde kaçtım.
Bu ateşte sadece kendimi yaktım.
Sen beni kötü bilsen de, bu ateşte sadece ben yandım.