Sende Dinlenmek Şiiri - Şiir Sayesi

*Sende Dinlenmek*

Miladı dolmuş bir ömrün
son kıyısından sesleniyorum.
Anlaşılmadığım her yer
bir cehennemdi bana—
gülüşüm, mutluluk sanılan
bir maskeydi sadece.
Yüreğim,
lanetli bir döngüde
sürgündeydi...

Gülüşün,
sığındığım tek limandı.
Sesin,
ruhumun huzura erdiği tek yankı.

Kime neyi anlatabilirdim ki?
Her kelime,
yalanla cilalanmış bir vitrin.
Her bakış,
aldatılmaya alışmış bir perde.

Benim varlığım,
senin varlığında anlam buluyordu.
Kuş gibi çırpınan bir yüreğim vardı,
her fırtınada sana sığınan.
Işığını arayan gözlerim vardı,
her karanlıkta sana yönelen.

Kendimi anlatsam,
anlamazlardı.
Ama sen anlamasan da
anlatmak istedim.
Yazmasan da yazmak,
görmesen de görmek,
duymasanda duymak istedim.

Yorulduğumu belli etmeden
sende dinlenmek istedim.
Sadece dinlenmek—
yargılanmadan,
sorgulanmadan,
yorulmadan...
Sadece sende dinlenmek.

Yalan da olsa,
hayal de olsa,
imkânsız da olsan—
sadece sende var olmak istedim.
Her şeyden önce
sende ben olmak istedim.
Her şeye, herkese rağmen...

Sende dinlenip
ben olmak istedim.

---