Sevdim be
Kendimden vazgeçecek kadar,
Ele güne rezil olacak kadar çok sevdim.
Ayağının altına paspas olup kapında yatacak kadar sevdim.
Lan ben senin uğruna bir gençlik bitirdim.
Bütün insanları silip, kendime düşman bildim.
O öyle biri değil beni bırakmaz dedim.
Lan beni geç sen insanları haklı çıkardın.
Bu muydu ? Benim mükafatım.
İnsanlara alay konusu olmak mı?
O zaten aptalın tekiydi, köpek gibi sevdi
Sevmeseydi.
Bu sözler miydi? Hakettiğim.
Baba gibi şevkatli, kardeş gibi merhametli,
Yarin gibi delice sevmedim mi?
Sen nasıl kıydın bana, böyle bir sevgiye
Nasıl kıydın.
Lan ben aklımı yitirdim.
Kaç gece öldüm de dirildim.
Severken ölmek miydi? Kaderim.
Sen beni öldürmeden üzerime toprak attın.
Nefes alamıyorum artık canımdan bıktım.
Bu muydu? Muradım
Bu muydu? Kaderden payıma düşen.
Bu muydu ? Uğruna ömür verdiğim.
Sende benim gibi yanasın.
Bir kere değil bin kere ölüp hayatta kalasın.
İşte o zaman,
İşte o zaman beni anlayacaksın.
Kamile Kaynak
Kayıt Tarihi : 3.6.2025 22:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!