Ağır ağır sarar etrafımı kederlerim
Yaşama isteğim kalmadı gitti gençliğim
Artık yalnızlığa boyun büker diz çökerim
Sevdamla birlikte kör talihin ellerine düşerim
Ey hancı gidenin ardından kalanın çilesi bitmez
Yaktığı ateşi ondan başka kimse söndüremez
Gel desen koşmam mı sanırsın? Bu canın kaynağı sende
Yıkılsa dünya kimin umrunda? Bitmeyen mutluluğum sende
Ağlasa yüreğimin yalnızlığı, sığınacağı liman sende
Ne yapsam dönüşüm aynı yere; solmayan sevdam hep sende
Duygularım çıkmaza saplanmış, çıkacak yol arar
Sende kalan eski günlerin ağırlığı bende artar
Dön diye yalvaran niyazım çaresiz seni arar
Senin olmadığın yerde yüzüme kapanır kapılar
Bastığın toprağın kokusu kalmış üzerimde
Ansızın gidişin, yanar durur sinemde
Gel desen koşmam mı sanırsın? Bu canın kaynağı sende
Yıkılsa dünya kimin umrunda? Bitmeyen mutluluğum sende
Ağlasa yüreğimin yalnızlığı, sığınacağı liman sende
Ne yapsam dönüşüm aynı yere; solmayan sevdam hep sende.
Kayıt Tarihi : 19.12.2025 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!