Sen Yoruldun, Biz Yorulduk!

- - - Gönlümüzün mihmandarı merhum Cahit Özel Ağabeyimizin aziz hatırasına - - -

Divanemiz, erenimiz,
Sen bir olduk, biz bir olduk.
Ocaklardı yârenimiz,
Sen yâr oldun, biz yâr olduk.

Çocukluğun dağlarında,
İz bıraktın çoğlarında,
Delikanlı çağlarında,
Sen savruldun, biz savrulduk.

Kavgalarda, döğüşlerde,
Hücrelerden doğuşlarda,
Zindanlarda, koğuşlarda,
Sen kırıldın, biz kırıldık!

Yusufiye sılasında,
Sabrımızın selasında,
Taş Medrese çilesinde,
Sen hür oldun, biz hür olduk.

Ülkü adlı nida ile,
Ömür verdin feda ile,
Bir mukaddes sevda ile,
Sen kavruldun, biz kavrulduk.

Kim bilirdi kim sesiydin?
Kimsesizler kimsesiydin,
Çocukların hevesiydin,
Sen pir oldun, biz pir olduk.

Ne derbeder bahtın vardı,
Yarınlara ahdın vardı,
Gönüllere tahtın vardı,
Sen kuruldun, biz kurulduk.

Nişanesi dünlerinin,
Deli-derviş yanlarının,
Cancağzıydın canlarının,
Sen nur oldun, biz nur olduk.

Tebessümün, gülümsemen,
Bıdırdaman, özümsemen,
Candan içre “gadaş!” demen,
Sen çar oldun, biz çar olduk.

Başeğmezler baş mı eğe!
Aykırıydık biz bu çağa!
Ak kefene, al bayrağa,
Sen sarıldın, biz sarıldık.

Sevenleri kül ettin de,
Hançerî’yi lal ettin de,
Ölmezliğe el ettin de,
Sen yoruldun, biz yorulduk!

Ak kefene, al bayrağa,
Sen sarıldın, biz sarıldık!

#Hançerî