Sen Yoktun Şiiri - Ahmet Emin Ercan

Hiç yalnız da değildim aslında
Yerim vardı şehrin en kalabalık masasında
Süslü kadınlar vardı masanın en başında
Fakat sen yoktun

Komik şakalar döndü muhabbetin ortasında
Alışkanlık olmuş, gülünce seni aradım
Sandalyen de boş değildi aslında
Ama sen yoktun

Bekledim seni aynı masada aylar boyunca
Hep bu zamanlarda yanımda olurdun
Tam da sana ihtiyacım olunca
Baktım ki sen yoktun

Birgün kesişti yollarımız sokağın birinde
Bir selam verdim sana, almadın
Aylar sonra yüzüne bakınca anladım
Sende bile sen yoktun