Sen Yoktun Şiiri - Hamit Atay

SEN YOKTUN

Sen yoktun, ve dünya suskun,
Bir boşluk vardı her köşede.
Geceleri yıldızlar solmuştu,
Gündüzlerse kararmıştı yavaşça.

Sen yoktun, ben her an seni ararken,
Ruhum kayboldu, bir nehir gibi.
Adını anarken dudaklarımda,
Bütün yollar sensizliğe çıkıyordu.

Sen yoktun, ve ben hep bekledim,
Her adımda seni bir adım daha kaybettim.
Zaman geçer derken, bir dakika bile durmaz,
Bir boşluktan başka hiçbir şeyim kalmazdı.

Sen yoktun, ama ben varım hâlâ,
Bir umutla, bir sevda ile.
Ve her gece sana dair bir rüya,
Yüreğime düşer, içimi yakar.

Bir gün gelirsen, belki anlarım,
Ama sen yoktun, ve ben hep bekledim.
Hamit Atay
19.02.2025