Sen Yoksun Yanımda

Kan ter içinde uyanıyorum,
Kâbuslar görüyorum geceleri
Ve korkuyorum.
İçim ürpererek uyanıyorum.
Bakıyorum ki sen yoksun yanımda.
O zaman daha kötü oluyorum.

Zindan gecelerde karabasan gibi,
Bir anda çöküyor içime,
Gecemi gündüzümü kaybederim.
Sensiz nafile geçiyor günlerim.
Bulma umuduyla dolaşıyorum.
Ama nafile, sen yoksun yanımda.

Oysa gözümün bile alacağı vardı senden.
Ya dudaklarıma ne demeli.
Gitti ömrümün geri kalanı.
Borçlarını ödemeden.
Bir haber bile vermeden.
Çekti gitti.

O zaman bu diyarı terk etmeli.
Çekip gitmeli yüreğim, bu diyardan.
Çok uzaklara gitmeli.
Bir daha dönmemeli, onsuz diyara.

Keşaplının Günlüğünden
Mehmet KÜÇÜKKARAHAN