Sen Yoksun Şimdi Anılarla Beraberim

sen yoksun şimdi anılarla beraberim
adım gibi unutamadığım, söküp atamadığım
bir yaz akşamı yaşıyorum öylesine sessiz
gözlerim dalgınlıkların derinine özdeş
ve asılı lambalar örneği devingen düşlerim
yeşil yaprakları kımıldamıyor ağaçların
dünya dönmüyor ekseni etrafında sanki
usulca boşluğa uzanıyor ellerim
bir yaz akşamı yaşıyorum öylesine sessiz
sen yoksun şimdi anılarla beraberim

sen yoksun şimdi anılarla beraberim
hareleniyor gökyüzünde bin ışık yılı
erguvani çiçekler seherleri boy atıyor
ve botanik parkında iz bırakıyor duygularım
ağır adımlarla merdivenlerden iniyorum
her yanım yeşillerden pırıltılı
usulca boşluğa uzanıyor ellerim
ekin kokulu yalnızlıkları nadasa bırakıyorum
sen yoksun şimdi anılarla beraberim

bir civelek kuş uçuşuyor karşı dalda
saçlarım rüzgarların kuş tüyü kucağında
ve bakışlarım uzaklara odaklanmış kurşun gibi
tenha görünüm etkin turuncu yaz sıcağında
ve deli gönül bürünmüş eskil giysisine
telaş içindeyim, deli dolu yüreğim
bir yaz akşamı yaşıyorum öylesine sessiz
sen yoksun şimdi anılarla beraberim

inceden mutluluklar dokuyorum gökyüzünde
tembel bulutlar yastık gibi başımı yasladığım
sunalar selamlıyor usulca sebilden
ve ağaçlar sessizliğe hazırlıklı uzayıban
papazın bağı'nda ezgiler yorgun ve düşünler dağınık
aydınlık doğa mekan edinmiş bilincimi
senli dakikalar film gibi geçiyor usumdan
bir dokunaklı türkü yükseliyor ne güzel
usulca boşluğa uzanıyor ellerim
bir yaz akşamı yaşıyorum öylesine sessiz
sen yoksun şimdi anılarla beraberim

bursa; 23.07.1975