Sen Yoksun Diye Şiiri - Ayhan Sarıoğlu

SEN YOKSUN DİYE

Issıza kesmiş bütün caddeler
Vitrinler kapatmış eleriyle yüzünü
Yalnız kalmış sokak çeşmeleri
Hıçkırıyorlar şimdi.

Nerde yaz akşamları ellerimizden kayarken sıcaklıkları
Sonra gülüşler yapraklara saldığın
Ters yüz etmiş sandalyelerini
Gittiğimiz çay bahçeleri
Ve gölgem doldurur sadece ardımda, boşluğun yerini…

Bir fırtınadır aramızda kopan
Sözcüklerin dili ile dudak arası
Yüzüm salkım saçak
Kaldırımların ıslaklığını yalıyor şimdi serin bir rüzgar
Sinmiş saçakları altında alçacık evler bile
Kanatlarını germişler içlerindeki sevişenlerin üzerine.

Ve sesler geliyor dışardan
Geç kalmışların telaşlı adımları
Akşamcılar, külhanlar, yosmalar
Ve caddelerin son aşıkları
Ateşten dudaklarıyla kahkaha atıyor sokak lambaları…

Şimdi uyuyorsundur mışıl, mışıl
Kim bilir kaçıncı düşlerdesin
Belki bir kedi gibi kıvrılmış
Sele serpe yatıyorsundur, upuzun
Kolları boynunda yanlış bir adamla, bir yabancı yatakta…

Korkuyorum geç kalmaktan
Daha kötüsü yoktur elbet
Sen farklı bir zaman da
Ben farklı bir zamanda kalmaktan.

AYHAN SARIOĞLU

14.03.1996