Sen yoksun neyleyeyim şiir yazmayı,
Sular çağıl çağıl akmıyor artık.
Attım elimde ki beli kazmayı,
Toprak mor menekşe takmıyor artık.
Gözlerim bastığın yollarda kaldı,
Sen gittin, gök kubbe birden alçaldı,
Kartalım; Yerinde baykuş çoğaldı!
Bizlere kimseler bakmıyor artık.
Uzat ellerini, uzat öteden,
Yalnız ben değilim nefes tüketen,
Nice Ardahan’dan, nice Söke’den,
Bir takım ocaklar(bacalar) tütmüyor artık.
Vatan toprak toprak burnumda tüter,
Sen yokken bahçemde bülbül mü öter?
Alnımda tuzlanan damla damla ter,
Kokunla karışık kokmuyor artık.
DOSTOZAN hep senin için yazıyor,
Kendi mezarını kendi kazıyor,
Bir gün yazıp, bir gün geri bozuyor,
İlhamı su gibi akmıyor artık.
DOSTOZAN/ 20.05.1963-ANKARA
Mehmet Hanifi SarıyıldızKayıt Tarihi : 26.5.2011 09:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!