Sen Yoksun Şiiri - Şair Hilaloğlu

Bu gece göz gözü görmüyor dumandan
Yangın sardı kıraçları.
Tüm heybetiyle duruyor karşımda
Tokli’nin devasa mağarası
Yanıyor ziyaret tepesi alev alev.

Bir heyula gibi alıç ağaçları.
Sino’nun şehitliğinde
İçtiğimiz şarabın kızıllığında,
Karga sabunu kayaların mağarasında
Demlediğimiz tavşan kanı çayın tadında
Sarhoş olduğumuz demler
Ve
Kırarcasına köklediğimiz gaz pedalından
Ayağımızı çekip
Bir anda traktörü boşa sallayıp
Devletten gittiğimiz sarhoşluk vardı hani.

Patoz gıcırtısından kulaklar sağır,
Gözlerimde tozu mercimeğin,
Fırına mı verseydik acep?
Kan topladı,
Nasır bağladı ellerim
Yabaların onulmaz işkencesinden.
Yabaları bırakmak gelmiyor içimden
Bütün yorgunluğuma rağmen,
Can havliyle asılıyorum yabaya,
Ellerim nasırlaşana kadar,
Nasırlar çatlayana kadar.
Ve pıhtılaşan kanları eller siliyor.
Seviyorum demiştin
Mercimek hasadında esen
Deli rüzgarları.
Horumları savuruşundaki haşmeti.
Ve patozun havasıyla şişen
Saman çadırını.
Ama
Sen yoksun...

Havre’nin önünde seni bekliyorum.
Helkelerle evlerine su taşıyan kızların
Kavuşma anında meleşen kuzuların,
Ve tavşan kovalayan tazıların
Kahkahalarında seyrettim hayalini...
Bazen bir cennanın kürekle olan valsinde
Gördüm seni.
Kızlar sustu
Kuzular sustu
Tazı durdu,
Kürek kırıldı
Ama sen durmuyordun.
Sevdanın ebediyetini kuşanmış bir çehreyle
Dansediyordu hayalin.

Sabahın beşinde işbaşı yaparak ,
Kavurucu güneşin altında ,
Neşeyle fıstık silkelediğimiz günlerin,
Çavuşların ameleye "de yallah" diye gaz verdiği saniyelerin
Tadı da yok dimağımda.
Sonra kergede fokurdayan kazanların ateşinde,
Sonbaharın kızgın güneşinde
Karardı tenim.
Bekledim ki koşasın imdada,
Ne fayda...

16.07.23

Sözlük

Tokli: Ovacık köyünün kuzeyindeki tepe.
Sino’nun şehitliği: Yıldırım çarpması sonucunda ölen çobanın ölüm yeri
Patoz: Taneyi samandan ayıran makina
Yaba: Sap kaldırmaya yarayan üç veya dört parmaklı bir alet
Horum: Mercimek kümesi
Havre: Gelenek köyümüzün kuzeybatısında doğal su havuzu
Helke: Su kovası
Cennan: Bostancı
Kerge: Bağ bozumu