Yokluğun artık eskisi gibi koymuyor
Biraz da olsa alıştım
Sen aklıma geldiğinde başka şeyler düşünüyorum
Bazen balata inip, sahilde bir sigara içiyorum
Herşeyde sen vaesın, ama herşey senden yoksun
Sen yoksun
Ev bomboş kaldı sen gittikten sonra
Yatak odasını kullanmıyorum artık
Mutfağı oturma odasına taşıdım
Zaten heryer darmadağın sen olmayınca
Tek oda yetiyor bana
Her köşede hatıran var
Amacım onlardan uzak olmak,
Seni unutmak
Bir kaç yıl eski haline döndü hayatım
Yine yalnızım
Yine oturup televizyon başında uyuya kalıyorum
Yine çayla sigarayı beraber içmeyi çok seviyorum
Alışkınım onlara ve alıştım yokluğuna
Arasıra beraber söylediğimiz şarkılar dolanıyor dilime
Kan gibi tükürüyorum
Efkar basıyor geceleri, bir seni düşünüyorum, bir seni
İşten dönerken Fevzi Paşa'daki kızları kesiyorum
Kafama eserse, biniyorum 28 numaraya
Beşiktaşta dostlarımla geziyorum
İnönü Stadı'ndan Maçka'ya, oradan aşağıya, Beşiktaş'a
Sonra oradan Üsküdar'a, Fetih Paşa'ya
Maksat yeşillik olsun
Hasret güzel şeymiş aslında
Aşkın güzel bir parçası
Biraz acı ama güzel
Sabrı öğretiyor insana
Bazen çıldırtıyor, bazen yıldırıyor, bazen acıtıyor
Ama sensizlik hoşuma gidiyor
Ne de olsa sen yoksun...
Kayıt Tarihi : 22.1.2003 21:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!