Sen yoksun ve bu şehrin tadı tuzu tamamen kaybolmuş gibi.
Kuşlar bile ötmek istemiyor, sanki bahar gelmiş ama sen gelmemişsin.
Güller solgun, çiçekler susuz…
Sen soracak olsan ne derdim, ben anlatacak olsam ne söylerdim, bilmiyorum.
Sen yoksun, dört mevsim hep sonbahar gibi.
Yapraklar dallara küs, ağaçlar çırılçıplak,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Sen yoksun
Olsaydın
Ağlamazdık yokluğuna
Ben ve bu şehir
şehirler kaç kez tanıklık edecek sevdalının gidişine, kaç kez ayrılığın göz yaşları yıkayacak sokakları ve kaç kez bırakıp gidecek sevgili yaralı yürekleri
saygıyla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta