Bu gece kalem yazmaz yıldız kaymaz şehrin üzerinde
Bu gece ayrı bir hüzün dudaklarda...
Yar gittiğinde geride herbir kelime için ağlayacak kağıt ve kalem bırakmaktır aşk.
Bazen isyan bazende sitem içinde...
Zamansız mevsimlerde sana kullanılmamış kelimeler sunmak ister yürekteki çocuk.
Sevmenin en ağır mahkemesinde yarğılanmak,
mühebbet hapislerin doğrultusunda yanlızlığın keyfini en acı şekilde çıkarmaktır aşk...
Uçuk kaçık binbirgece masallarını kıskandıracak aşkları barındırmaktır yürekte...
Yar akla gelince gülümseyen düşlerin arasında ve
maraşın tozlu ve mistik sokaklarında seyahattir aşk,
karmaşık ve bir okadarda dolanbaçlı...
Zaten yarin yaşadığı şehirde yaşamak onu unutmanın imkansızlığının yeniden farkına varmaktır aşk.
Şehrin bir ucundan diğer bir ucuna yapılan otobüs seyahatinde gelen ilhan perileri ile asi yare şiir yazmaktır aşk.
Ferhata dağları deldiren aşkın bana okyanusları, mavilikleri aşmamı söyleyeceğini nerden bilebilirdim ki.
Bazen ağza atılan bir karanfil tadı bazende sahte dilencilerin yeminleriymiş aşk.Kalabalık duraklarda bekleyiş içindeki insanların beklentilerine çağreymiş aşk...
Maraşın istanbul gibi tepe tepe semtlerinde esen poyrazların aşkı en iyi şekilde savurmasıymış mutluluk...
Sebeplerle dolu bu dünyada yarin içinde bulunduğu şehri sevmekmiş aşk...
Sıradan ve basit cümleler eşliğinde aşkını kağıda dökebilmek aşka giden yollardan biriymiş meğer...
Bazen heketmediğimi düşünüyorum sevgini.
Sahte sokakların karanlık köşeleri benim diyorum.
istemiyorsan git...
bırak mavileri deniz kıyılarına...
Sevgileri haketmediğimi düşünüyorsan git...
seni nekadar sevdiğini bilsende
sensiz bir hiçim desemde bırak bir kenara...
Git...
benimle mutsuz
bensiz mutlu olacaksan git
nasılsa ayrılıklara tiryaki bedenim.
Hangi insan sevdiği halde git der?
HANGİ KURŞUN ŞAKAKTAN ÖLDÜRMEZ?
VE HANGİ YAĞMUR ISLATMAZ AĞLAYAN BEDENİMİ?
SÖYLE HANGİ AYRILIK ACITMAZ?
Benimle mutlu
bensiz mutlu olacaksan git...
HAYIR HAYIR GİTMEE...
Söyle ben gideyim...
Ayrılıklara pişman yürek bende kalsın.
Keşkelerimide alır gideriM yari hatırlatan bu şehirden
sen yeterki iste diyen dilimden.
sen yeterki mutlu ol çıkar, giderim.
UMUTLAR BANA
UNUTMALAR SANA KALIR...
Sen dur...
iste ben gideriM...
İstersen çıkarım gönlündeki sana ait konaktan.
ilk geldiğim gibi çocuksu olur gidişiM
Ben bir ağacım gönlünde kök salan
İstersen kes beni,
yeniden filizlenmemek üzere solarım
Hataların bitmez sokağında
Affetmelerin ve özür dileklerinin geçmediği sokaklardan geçtim bu şehirde.
Senin için mutluluk on göz yaşı damlası kadar uzaksa gideriM.
Sevgimi gömer musalla taşına kara sevda yazıp gideriM.
Mutlu değilsen gideriM
NEFESİM NİKOTİN KOMASINDA
istersen gideriM. TEK SÖZ ETMEDEN.
Kelimelerimi şeytana satıp gideriM.
benden duyduğun tek ses olur ayak sesiM...
Kayıt Tarihi : 4.7.2008 04:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!