Sen Yeter Ki Gülümse

SEN YETER Kİ GÜLÜMSE

Başımdaki tatlı belam,
Gönlümdeki kara sevdam.
Yaşama sevincim, hayat kavgam;
Sen varsan ben varım, sensiz olamam.

​Gecenin rüzgârı değer tenine,
Üşür mü yüreğin, saklama benden?
Kaldır başını, karanlıklar dağılsın,
Ben varım, tutarım elini yeniden.

​Geceye bıraktım düşlerimi,
Kim duyar, kim anlar beni?
Islanırsa yollar, yürürüm seninle,
Çamura batsa da düşlerimizin izi.

​Bir kıvılcım çalarım kör karanlığa,
Aydınlansın diye titreyen yüzün.

​Ben kalbin tüm kilitli kapılarını açarım,
Yeter ki susma, içindeki fırtınayı dök.
Kaderin paslı zincirini, kırar geçerim,
Yeter ki bana öyle hüzünle bakma.

​Ve bil ki,
Düşerse yağmur, biriktiririm avuç avuç,
Silerim gözlerinden o geceyi tek tek.
Yeter ki bir an,
Sadece bir an olsun,
Gülümse bana o ıslak bakışlarının içinden.

Fatih Mehmet Yiğit