Sen yaz dedin Şiiri - Murat Ülkü

Sen yaz dedin ben yazdım
Hüzünle sitemle bezedim
Altına da sen at imzanı dedım
Ana herşeyi hiç ederim bil istedim.

Mürekkebim kurumadan,
Sesi sarmış dört bir yanı.
Dizelerim benden habersiz,
Başka bir ruhun ilhamı.

İncitmiş beni bu vefasızlık,
Sözlerim sahipsiz kalmış.
Çalınan bir fısıltı değil,
Bütün yorgun ruhum alınmış.

Her notada bir sitem var şimdi,
O şarkıyı dinlediğimde.
Ben yazarken kimsesizdim,
Şimdi alkışlar başkasının elinde.

Hırsızın eli değmiş duyguma,
Kendi eserimde bir figüranım.
O ne bilir ki içimdeki acıyı,
Benim kırgınlığımla söyler yalanı.

Gözümde tütüyor o besteleyen,
Nasıl utanmaz, nasıl vicdansızdır?
Benim ruhumla kurulmuş köprü,
O köprüde yürüyen bir arsızdır.

Ama bil ki ey sahte bestekâr,
O sese can veren benim sessizliğim.
Her titreyen telde saklı kalmış,
Benim gözyaşımla yazdığım her çizgi.

Sende sadece kuru bir melodi,
Benim ruhum onun sonsuz nefesi.
Şarkı biter, ışıklar söner,
Geriye kalır şiirin ilk ve gerçek adresi.

Sen geçici bir yankısın sadece,
Benim derin yaramın üstünde.
Çünkü bu mısralar doğarken,
Ben ağlıyordum kâğıdın önünde.

Sen iyi bil ki ey sözde bestekâr,
O sese can veren benim sessizliğim.
Her titreyen telde saklı kalmış,
Benim gözyaşımla yazdığım her çizgi.
Sende sadece kuru bir melodi,
Benim ruhum onun sonsuz nefesi.