Ömrümün son bir kaç yılı,
Hep O’nu hayal etmekle geçti
O, bana ben olduğumu, varlığımı, insanlığımı yaşatacak,
Ve belki de çılgın gibi aşık olacaktı…
Hiçbir şey beni etkileyemiyor artık,
Umarsız kilitlendim, sevemiyor, sevilmiyorum,
Her gün binlerce umudumu gömüyor,
İçimdeki yangınlarda bir ben eriyorum…
Her sabah yeniden aşık olup, her akşam onunla yatacağım,
Gözlerine bakarken huzur duyacağım,
Asla sıkılmayacağım birini, tanrı mutlaka yaratmış olmalı,
Bir yerlerde yaşadığını bildiğim halde,
O’na ulaşamadım, ulaşamıyorum, ulaşamayacağım,
Ve ben yanacağım…
Kayıt Tarihi : 13.10.2006 02:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!