Sen Varken Şiiri - Bilal Bildik

Sen bakınca, güler gözlerimin içi
Sen susunca, ben susarım, bahar susar,
Kış olur ömrümün mevsimi.
Sen olmasan terk eder beni,
Seninle taze olan gülümsemelerim.
Sana düşkün özlemlerim,
Senle tazelenen heveslerim,
Sensiz bir hüzne döner içimde.

Gelince sen çiçek açar özlemlerim,
Rengarenk olur bakışlarım.
Gidince sen hayalet bir şehre döner,
Seninle içimde kurduğum şehir.
Sen bakınca umutlarım yeşillenir,
Yeniden hayat bulur sevinçlerim.
Yüzünü çevirince benden,
Bir küle döner bakışımdaki hayat.

Seninle tekrar ayağa kalkan bedenim,
Gidince sen, kıpırdamaz artık yerinden.
Gelince sen tatlı bir meltem eser ömrümde,
Gidince sen, ayaz vurur kalan ömrümü.
Varlığın bende hayata tutunma nedeniyken,
Yokluğunda tuttuğum her şey elimde kalır.
Sen bende varken, ben her şey olurum.
Yokken sen bende, artık bir şey bile olamam.