Sen varken
Sen varken,
her şey biraz daha anlamlıydı.
Gökyüzü daha mavi,
şarkılar daha içli,
ve ben…
biraz daha tamdım.
Kahveni nasıl içtiğini bilirdim,
hangi şarkıda gözlerin dolardı…
Sessizliğini bile severdim,
çünkü içinde sen vardın.
Sen gidince,
gölgem bile yalnız kaldı.
Sokağın köşesi,
gözlerinin sustuğu yer oldu.
Ve ben artık
sana değil,
seninle yaşadığım
zamana hasretim.Çünkü sen,
gelmeyecek kadar uzak,
gitmeyecek kadar derindesin…
KENAN KOLU
Kayıt Tarihi : 17.4.2025 05:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kaybolan bir sevdanın derin izlerini, gitmek zorunda kalan birinin geride bıraktığı sessizliği anlatan bir şiirdir. Aşkın en saf halinden, kaybın soğuk yalnızlığına uzanan bu eser, kaybolan birine duyulan özlemi ve eski zamanlara duyulan nostaljiyi işler. Şiir, hem bir kaybı hem de o kaybın içimizde bıraktığı boşluğu, duygusal bir yoğunlukla yansıtır. Bu şiir, sadece bir ayrılık değil, o ayrılığın bizde bıraktığı kalıcı izlerin hikâyesidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!