Sen uyurken bir şiir yazmak istedim sana
Ama sen yazılmış şiirlerin en güzeliydin zaten
Ve kelimelerimi toparlayamadım
Cümleler sönük kaldı dudaklarını anlatmaya
Sen uyurken kokunu anlatayım dedim en güzel çiçeklerle
Ama kokunu duydum vazgeçtim bu hevesten
Kokundan daha güzel bir çiçek kokusu yoktu ki zaten
Sen uyurken seni anlatmak istedim
Ama sana eşdeğer bir şey bulamadım dünyada
Dedim belki cennette vardır ama
Gözlerin geldi aklıma kilitlendim
Sen uyurken çıkıp gelmek istedim yanına
Oturup hemen yanı başında
Şarkılar yazayım istedim
Gözüne, kaşına, her bir parçana
Ama ne kelimeler yeterdi seni yazmaya
Nede sen sığardın o kısa nakaratlara
Sen uyurken uzanıp yatmak isterdim yanına
Üstüm başım sen koksun diye
Ama kıyamadım seni uyandırmaya
Cesaret edemedim
O ipeksi tenine dokunmaya
Sen uyurken bir daha aşık olayım istedim sana
Sonra neden bilmiyorum korktum yeniden ve yeniden yanmaya
Oysa havaya, suya, toprağa
Veda edip sana o çok benzeyen ilkbahara
Hazırdım, hazırdım seninle birlikte uçmağa
Sen uyurken şiir yazmak istedim sana
Ama zaten yazılmış en güzel şiirdin sen
Ne tarifin vardı ne benzerin
Yani;
Olmadı ben senin kadar güzel bir şiir yazamadım
Yapamadım…
Seni tanımlayacak seni tamamlayacak bir şiir yazamadım..
Kayıt Tarihi : 7.8.2025 17:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!