Sen Uyurken Şiiri - Ömer Korkmaz Urfa

Kuşların gölgesi,
dağların serinliği,
suların sesi eşlik etsin uyurken.
Ay, son dördüne., gün, yengece dönsün.
Yağmur, pencere, gözbebeği…
Parlak satıhlı nesnelerde yansımalar çoğalsın.
Çamlar künarlarını döksün, narlar çatlasın.
Sen uyurken, bir sinek yelkovanın kuytuluğuna yumurtlasın.
Bebeğin kordonu boynundan kurtulsun.
Bir kedi uyuyakalsın sicimle oynarken.
Çiçek, rüzgâra kokusunu salsın.
Isadora Duncan eşarbını unutsun, intiharlar anlaşılsın.
Beyaz örümcek saçlarından suya ağsın.
Eşikteki serçe ölüsü gülsün, çam iğnesi yanığı koksun
Sudaki kurbağa sussun,
Su konuşsun.