Sen uyurken başladı her şey
Pervasız seyrediyordum seni
Masumca kapanmış gözlerini derken
Nefesini dinledim sessizce
Sensizliği paylaştım koynumda
Gülüşün ve sevincinle paylaşmıştım o anı
Derdimi sessizliğine anlattım
Sen uyurken
Sevmeye başlıyordum seni
O garip tanışıklık hissi olmadan
Ve artık uyandığında
Sen uzaklaşırken benden
Hayat tüm gerçekliğiyle bana koşuyordu
Ben ise gidişini izledim durdum
Belki bir gün yine uyursun koynumda
14.04.2015
düzeltme - 02.03.2017
Mecnun AlyelKayıt Tarihi : 29.4.2015 22:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bir sınıf arkadaşımın uyuyan bir arkadaşımıza bakarken ki yüz hatları ilham oldu
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!