Sensizlik Şiiri - Nuh Ali Berk

Gönül dağlarımı duman bürüdü
Ben sensiz bir türlü yapamıyorum
Benim seni görmem, bana fer’idi
Ben sensiz bir türlü yapamıyorum
*
Uzaktan uzağa selam ederim
Gelir isen gülüm hazırdır yerim
Gönlümün sahibi, sen ol isterim
Ben sensiz bir türlü yapamıyorum
*
Çok direndim ama yine olmadı
Şu kara talihim bir gün gülmedi
Artık dayanacak, gücüm kalmadı
Ben sensiz bir türlü yapamıyorum
*
Bu günlere geldik bak adım adım
Ne ettimse senden hiç kopamadım
Çok uğraştım ama ben yapamadım
Ben sensiz bir türlü yapamıyorum
*
Geceleri senle uykumu böldüm
Aklımı yitirdim deliye döndüm
Bakma yaşadığıma yaşarken öldüm
Ben sensiz bir türlü yapamıyorum
*
Anlamadım sana ne idi çeken
Hasretin bağrım da sanki bir diken
Nasıl unuturum candan severken
Ben sensiz bir türlü yapamıyorum
*
Bende o kadar çok, bıraktın anı
Bu işte sevdanın en güzel yanı
Kim ne derse desin duysunlar bunu
Ben sensiz bir türlü yapamıyorum
*
Cümle âlem bunu hep böyle bilsin
Gönlü bahçemde sen nazlı bir gülsün
Sensiz bir dünyamı, istemem kalsın
Ben sensiz bir türlü yapamıyorum
*
Neden dir bilemem içimde korku
Bozuldu düzenim dönmüyor çarkı
Sen’sizlik sevdiğim, öyle bir zor ki
Ben sensiz bir türlü yapamıyorum
*
Kul Hızır’ım durmam hayal kurmadan
Hayal gemim, gel karaya vurmadan
Her gece düşümde gördüm durmadan
Ben sensiz bir türlü yapamıyorum
Ben sensiz bir türlü Yapamıyorum
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)