Sen/sin Şiiri - Muhammed Onur Üstüntaş

Sarı saçlı papatya belirir bir köşeden
Kentin karanlığına sensin onu nakşeden
Duvarlarda bükülü flamalar kulak tırmalamaz
Sensin o kulaklara nice zehri zerk eden

Gecenin asudesine sensin aşkı kotaran
Sen kent veballerinin müsebbibisin
Kalbimin bam telinden uzun cüzü koparan
Rüzgarların, uğultuların ahenkli sesisin

Kent sana inanmadı seni yalanladı papağan
Kafeslerde kilitler hep sana aralandı
Oysa şarkını söylerdi ah o topal saksağan
Hem de gizli gizli aşkını mırıldandı

Sarı saçlı papatya belirir bir köşeden
Kente azap sunulur parlayan tunç kâseden
Bense hülyanı içerim karaya vuran şişeden
Sensin damlacıklarda hazin sondan bahseden

Sana boynu eğilen o vakarlı güldeste
Ah senin cemalinde sürgün yerini bilse
Belki malum olurdu ona senden bir beste
Sensin melodilerde ölülerden bahseden
Sen sultan paylarına hazineden düşensin
Sultanlar seni arar aşk çıkmazsa hazneden