Sen Sevgiye Başlangıçsın

Arap bülbüllerinin kur dansıyla kucakladım sabahı

Birbirlerini incirin yere düşmeye yüz tutmuş özüyle besliyordu

Sevginin, şefkatin her tonu vardı kanatlarında

Mutluluğun zirvesinde ve özgürdü sevdaları

Ne yasak vardı duygularında

Ne de kıskançlık vardı umutlarında

Biz akıl küplerini düşündüm bir an

Yasaklar bataklığında sağa sola koşturan

Birbirinin omuzuna basarak zor nefes alan

Sevda uğruna feda edilecek hayat bir yana

Ters bir kelimeye bile tahammülü olmayan

Gökyüzüne dikildi gözlerim yaşamın fotoğrafı semadaydı

Gri ve mat tualin üstüne parça parça kara bulutlar serpilen

Her buluta acı ve sitemin yağmurları yüklenen

En ufak ayrıntıda canlanan kuytu köşelerin gölgesine dökülen

Geçmişin buruk sularında yüzdüm bir vakit soğuk adımlarla

Dünü dünde bırakan saf ve berrak nehirin

Küçük çağlayan sesleriyle tebessüme teslim oldum o an

Güneş gecikmedi ılık nefesiyle kara bulutlardan

Kahverengi gözler açarak yürüdü yüzümde sevgi tomurcuğu ekerek

Sol yanımda davul sesleriyle coşan

Kafesin duvarına sık aralıklarla çarpan

Mutluluk ve sevincin halay çektiği kalbin düğünü vardı

Acılardan mezun olan duyguların gökyüzünde kepleri uçuşuyordu

Sevgi, saygı ve güven tokalaşırken aşk zıplıyordu

Bedenin uzaktı ama hislerim ruhunla sevişiyordu

Mutluluk sarhoşu yüreğim esneyen avuçlarda üşüyordu

Senin adın sabah ve sen sevgiye başlangıçsın

27.08.2013

İzzettin AKYAPI