Sen Sen Ve Yine Sen Şiiri - Adnan Şahin 2

SEN,
SEN
VE YİNE
SEN

Rüzgar,
güneş ve sen,
Bir de ben,
Oturmuşuz;
Kumla çimen karışık;
o tepeciğe.
Rüzgar;
Saçlarını savuruyor,
bana doğru,
Bir de güzel;
kokunu duyuyorum.
Güneş;
Gözlerine dolmuş,
Her bakışım da,
Bir acayip oluyorum.

Hayal değil
tüm bunlar,
Bu gün yaşandı,
hem birer, birer.
Rüzgarda güzeldi,
Güneşte sıcak.
Ama sen;
Her şeyden güzel
ve sıcaktın.
Rüzgar kokunu,
savurdukça yüzüme,
Anladım ki sevgilim;
Daha önce de,
söylediğim gibi,
Rüzgarsız ve
güneşsiz kalsam da
olur.
Ama sensiz
Ve sevginsiz,
Yapamam,
Yapamam,
Yaşayamam.

Sen, sen
ve yine sen,
Bir de ben.
Bu güneş bu rüzgar,
Sensiz neye yarar.
Her şey;
İlla da senle güzel,
İlla da senle sıcak.
Seni sevmelerim
geçici değil.
Güneş her zaman olmaz,
Rüzgarda öyle,
Ama sen;
Her zaman,
Her şeyden
çok içimdesin,
Yüreğimde,
Beynimde,
Benliğimdesin.

Anla işte;
Ben sensiz
ve sevginsiz,
Yapamam,
Yapamam,
Yaşayamam.

18.Mart.90