Sen Olmadan Şiiri - Kadir Dinç 2

Sensizlik, yalnızlığın ismidir
Etrafımda onca insan olsa da,
Hepsi birer kalabalıktan ibarettir.
Seni görmeyince gözlerim,
Başkalarını ben neylerim ?

Eksikliğin büyük yaralar açıyor kalbimde,
Yokluğun hissediliyor elbette.
Yalnızlığa alışmak çok zor,
Gelip de yaşasan,
Sensizlikten viraneye dönmüş gönlümde.

Söyledim mi bilmem ama,
Ben yakamozu çok severim.
Çünkü bana aşkı anlatır...
Gecenin bir vakti zifiri karanlığa bürünmüşken her yer,
Denizin üzerinde bir ışık belirir.

O ışık karanlığın ilacıdır,
Karanlıktan korkan çocuğun gülümseme sebebidir.
O ışık bir elmanın yarısıdır.
Söyler misin bana ;
Ay ışığı olmadan mümkün müdür yakamozu görmek ,
Ve sen olmadan mümkün müdür bu hayatta gülebilmek ?