Sen o şehre dokunduğunda,
Şehir ağlardı sızısından...
Şimdi ayrılığı sapladığın,
O kentin en sen yerinden çekip,
Kınına koyuyorum usulca içinin hançerini...
Pas tutumuş yokluğunun dili kana bulanırken,
Tüm heceler yitirdi yanıkısını,sensizliğin küflü odalarında...
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta