Caddelerde yağmur kokuları yağmalandı.
Kapımdan caddedeki sesler elendi,
Pencereler kapandı Bir sis dumanı kapladı.
Camlarım ıslandı bir kaç yağmur damlasıyla,
Buğulu cama yazdım adını sen bir meleksin diye.
saatler saatleri vurdu yıllarca ,
bir yürek acısıyla tütsülendi akşamlar.
Gecelerde mezarda tek kalan ölü gibi kaldım odamda.
Yorgun gözlerim camda ,bir haber bekledi senden.
Odamı çiçekledim bütün yapraklar
senin için.
Bir fotoğrafını astım boş duvara.
Söylendim söylendim belki gelir artık diye.
bir kaçışda buldum kendimi yakın kalabalıkdan.
Sen gittikden sonra kalbim sürmelendi,aklım son yolcusunu uğurlamaya durdu.
Kalemim son hecesini yazdı ,son nokdasını koydu ömrüme.
Geçen zamanda aramaya durdum son gülücükleri.
Oysa sevmekdi beklemek .
Hiç bir anıyı tek başıma yaşamamıştım.
Saçlarım ağardı seyrekleşti,
gönlüme bir ağırlık oturdu.
Günler yavaş giderken senelerin arkasında baka kaldım.
Yanlız odamda durmadan sana yazdım,
çicekler soldu neden sonra,
Karşılıksız ve vefasız hep bekledim seni,
Neden böyle geç kaldın...
Salih Sezgen
Kayıt Tarihi : 5.3.2019 04:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!