Yıkılmaya yüz tutmuş,
köprülerden geçerdi
ağırdı sevdam 
hep içimde yıkılma korkusu 
göçük altında 
sessiz çığlıklarım olurdu 
en sensizdi sevdam. 
İçimde kopanlar 
ruhumda 
bunca ağırlığı,
göğüslemiş olmanın 
yorgunluğu var! 
yaralı sevdamın 
sessiz çığlıkları 
tırmalar yüreğimin kulaklarını 
Geceler örtemiyor 
içimdeki yangını
Hep sevdanda
buluyorum kendimi 
o yüzden sıkışıyor göğüs kafesim 
sımsıcak ellerine susamış yüreğim…
bilmelisin 
sana susamış,
sana hasret yüreğim! 1! 
peki! 
yaa sen! 
sen ne haldesin ÜSTADIM! 
12.04.2011
Beyza
Beyza SuskunKayıt Tarihi : 4.2.2012 18:12:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!