Sen kokmayan gülü neyleyim,

Doğan Çeçen
241

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Sen kokmayan gülü neyleyim,


Sen kokmayan gülü neyleyim,
Neyleyim sensiz baharı?
Sen doğmayan günü neyleyim,
Neyleyim sensiz dünyayı?

Tenine değmeden düşen yağmur bana serin değil,
Meltem değil, senin nefesin gerek.
Parlasın gece yıldızlarla dolu,
Ama bana yanmayan yıldızın ışığı lazım değil.

Bülbüller söylesin adını, ilahi gibi,
Senden habersiz bülbülün türküsü boş, anlamsız.

Özlemim seninle yanmalı, alev alev,
Sılası sen olmayan gurbet, vatan değil bana.

Bir ateş yakacaksa kalbimde,
Senin aşkın ateşi, hem yakıcı hem şefkatli.
Başka bir alev kül ederse beni,
O kül, o ateş, o kalp istemem.

Seni göremediğim vahalar, çöller,
Sana dair susuzluğumun içinde boğulsun,
Benim için sadece senin çölün var,
O çölün sıcağı, o susuzluğunda hayat.

Sana çıkacaksa yol, yürürüm sonuna,
Ama sonu sensiz olan yönü, yolu istemem.

Doğan Çeçen
Kayıt Tarihi : 3.7.2025 20:33:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!