Dün, seni sevdiği için bu yüreği öpesim vardı.
Bu gün ise, o yüreği söküp çiğneyesim var.
Yürek aynı yürek te, sen kimsin?
Dün, içimi ısıtan tebessümlü yüzünü gökyüzüme serpesim vardı.
Bu gün ise, o yüze bakınca tüküresim var.
Yüz aynı yüz de, sen kimsin?
Dün, can diyen diline bin can veresim vardı.
Bu gün ise, tek kelime çıkmayan o dili koparasım var.
Dil aynı dil de, sen kimsin?
Dün, buğulu gözlerinde kaybolup yıldızlara çıkasım vardı.
Bu gün ise, yere çivilenen o gözleri çıkarasım var.
Göz aynı göz de, sen kimsin?
Dün, seni tanıdığım güne binlerce şükür edesim vardı.
Bu gün ise, o güne binlerce lanet edesim var.
Gün aynı gün de, sen kimsin?
13.04.2015
İzzettin AKYAPI
Kayıt Tarihi : 13.4.2015 10:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!