Sen ki beni unuttun Şiiri - Mikdat Bal

Sen ki beni unuttun sensiz yaşam tarumar
Yok bir arzum emelim, sensiz dünyam virandır
İmkanı yok bilirim, yine gönlüm yâr umar
Mümkün değil unutmak, hep aklımda durandır

Karşılıksız bir sevgi, yıkar yakar kül eder
Kalbi misal verirsek, mühürlenmiş pul eder
Dünya dolu yâr olsa, evli iken dul eder
Başkasını görmez o, sevdasını sorandır

Düştüm işte bu hale, yıllarca andım seni
Yanımda baş ucumda, önümde sandım seni
Gönlümün aşk çölünde, aradım yandım seni
Beni, senin bu tutkun, baştan başa sarandır

Gurbet bizi ayırdı, sen nerde ben nerdeyim
Görmüştüm ya ilk sefer, hâlâ aynı yerdeyim
İçimde bir ukdesin, çaresiz bir dertteyim
Süreklidir bu sızı, her saniye her andır

Mikdat der ki, belki de, bu aşk ağır ölümden
Kaldı bana dikeni, ayrı kaldım gülümden
Gönül ferman dinlemez, bir şey gelmez elimden
Çekilmiyor bu sevda. bu aşk beni yorandır