Karton bir kutu içinde
Minicik bir yavru kedi
Oğlum tarafından getirildi.
Çekilince ev halkı okula, işe
Saklanırdı gondolun içine.
Arada bir başını kaldırıp
Derin derin bakarken gözlerime
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Beni de kanattı inanın Haydut'un hikayesi.
Hayvanları sevmeyen insanları, insanları sevmeyen Allahı sevemez bence.
Dünyanın temeli sevgi üzerinedir.
Siz her şeyi söylemişsiniz daha doğrusu yapmışsınız.
Sevgiden öte bir şey yaptıklarınız.
Tebrik ediyorum.
Ağlıyorum bunları yazarken. Ne yapayım, yüreğim dayanmıyor minik dostlarımızın acı çekmesine. Hep üzerlerine titreriz, yanımızda sıcaklıklarını hissederiz. Arada bir boşlukta onları yitiririz. Bundan ötürüde kendimizi suçlar ve kanayan yaramızla başbaşa kalırız. Ben çok iyi biliyorum ki o sizin gecikmenizi affetmiştir.
Veteriner hekim tarafından artık yapılacak bir şey yok denilen bir kediciği ağır yaralı olarak bana getirip bırakmışlardı. Bütün işlerimi bıraktım. Onunla ilgilenmeye başladım. Patilerini tutuyor başını okşuyor, rahat etmesine çalışıyordum. Ağzına damlalıklarla su veriyordum. Belli belirsiz çok hafif nefes alıyordu. Ara sıra kendinden geçiyordu. Acaba öldü mü derken yaşadığını anlayınca okşamaya devam ediyordum. Yanında birisi varken ve onu seviyorken son nefesini versin istiyordum. Buna hakkı var şu kısacık yaşamında diye düşünüyordum. Saatler geçti. Akşam oldu, gece oldu. Uyumadan kediciğin patileri ellerimde öylece başucunda bekliyordum. Sabaha karşı uykusuzluğa dayanamamış, yarım saat kadar içim geçmişti. Sanki bir çığlık duydum. Kendimi toparladığımda kediciğin artık nefes almadığını farkettim. Vücudu henüz soğumamıştı ama ölmüştü işte. Son nefesinde ben ona destek olamadım, sevgimi duyamadı, neden uyudum sanki diye bir müddet kendimi suçladım. Çok ağladım. Tanıyalı bir gün bile olmamıştı bu minik dostu. Ama ne farkederdi ? O doğduğundan beri insanların hayatındaydı ve kimbilir başına neler gelmiş neler geçmiş, çileli kısacık hayatına acılar içinde veda etmişti.
Daha fazla yazamayacağım. Aşırı duygusallaştım.
Şiirinizi tam puanımla kutluyorum kardeşim.+ant
Sevgi yi severek yaratmış yaradan ve onun içindirki Koca Yunus ;Cümle yaratığı severim yaradandan ötürü demiş !!!Bir insan eğer sevmeyi sevmişse acı çekmeye gönül vermiş demektir bir çocuk için de bir insan içinde bir hayvan içinde acı çeken yürek Tabiri caiz ise öpülesi yürektir kaldıki o kadar kolay deyil hüzünlere veda etmek sevmeyi sevenler için ! o hüzün ki bizimle mezara kadar gelecektir!!! ilhamınız bol olsun sevgili dost esen kal
yüreğiniz daim olsun...
sevgilerin en büyüklerinden birini nefis bir anlatımla işlemişsiniz...
saygılarımla...
Yürekten kuylıyorum sizi.Tek kelimeyle güzel.Söylenecek bir söz bulamıyorum.Harika çok harıka bir anlatış ve çok güzel bir şiir..
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta