Uzun yıllar yaşamayı isteyişim,senin için,
Dünden hazırım GÜZEL’ım,senden önce ölmek için! ..
Günde yüzaltıbin kere bu kâlp tık-tık atar-vurur,
Elbet birgün,son bir defa seni anar iken durur! ..
Bil ki,gözüm açık gitmem,mutlulukla ölürüm ben..
Sanma yalnız gittiğimi,çünkü artık ben ’desin sen..
Ben’desin sen,sendeyim ben..Ayrılmayız MAHŞER’e dek,
İki ruhta bir olmak mı..? Yalnız YÜCE MEVLÂ’dır TEK..
O,AYIRMAZ SEVENLERİ..Dost değildir ayıranlar..
DOST değildir,hatır için birbirinı kayıranlar..
Gerçek DOSTTUR,karşılıksız ve yürekten DOST olanlar..
Yumruk kadar kâlplerine sevgi,muhabbet dolanlar..
Kâlbimin vurmadığı gün,sanma senden ayrıyım ben..
Uyanıkken,uykudayken, bu kâlp senin için yanar! ,
Günde yüzaltıbin kerre SEN’i çarpar,SEN’i anar.
Gecemde,gündüzümde SEN..SEN’deyim ben,ben’desin SEN;
Ruhum SEN’i ebediyyen sevecektir,çürüse ten! …
—-ERDEK- 2008
Mehmet Cemalettin BayhanKayıt Tarihi : 25.3.2012 17:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!