Sen Hiç Sevdin Mi Senin Olmayan Birini

Sen hiç sevdin mi…
Senin olmayan birini?
Öyle bir sevda ki ne adı var ne hakkı…
Dokunamazsın, sarılamazsın, soramazsın bile nasılsın diye.
Sevdanı yutarsın, gözlerinle seversin, geceyi onunla sabahlarsın ama o bilmez… belki bilse de dönüp bakmaz.
Bir başkasının adını fısıldadığı dudaklara sen şiirler yazarsın.
O gülerken sen yanarsın.
O başkasına gül verince sen mezarına bir taş daha dikersin içinden.

Senin olmayan birini sevmek, her gün biraz daha ölmektir.
Yaşarken diri diri toprağa gömülmektir, bağırmadan çığlık atmak, kanamadan kanamaktır.
Sahip olmadığın bir kalbin duvarlarına umut yazmak…
Ve her gün o umutları kendi ellerinle silmek…
Senin olmayan birini sevmek, gururunu bile susturmayı öğrenmektir.
Ne kadar ezilsen de "o mutlu olsun" deyip kenarda gülüşünü izlemektir.

Bu, aşk değil; bu, insanın kendi kalbini boğazlayışıdır.
Çünkü sen onun için yoksun…
Ama o, senin her şeyin olmuş…
Ve sen hâlâ seviyorsun.
İşte bu, en sert yenilgidir.
Adı konmamış, hakkı verilmemiş, sonu olmayan bir savaş…
Kazananı olmayan bir yangın.
Ve içinde en çok sen yanarsın.