Sen Hayat Ve Nefes Şiiri - Rasim Yılmaz

Can yanar
kalp ağlar
sana son bir şiir akar gözlerimde
kanayan ümitlerden
geçmiş günlerden
ne kalır ki ellerinde
sancılı bir ah
sıyrılıyordu yüzümün çizgilerinden
sevdana dair kırıklardan
ağlayan gözlerin akındaki kan
kırmızı, kıpkırmızı bir mazi
gülüşlerde bitmiş bir ben
yokluğunda azalan bir beden

’’sen
hayat
ve nefes
bir kelime eder’’

anlaması güç ayrılıktan
kabullenmesi imkansız bir uçurum
önüm arkam sobelenmiş bir bitişle
son bulan bir ruha teslimim
sabah
akşam
zikredilmiş bir ad kaldı dudaklarımın arasında
belki bir yakarış
belki bir isyan

sen
hayat
ve nefes
bir kelime eder bende
son kez fişlenen bir kalp
bilinmez bir rüyanın son uyanışında
ve sen
galipsin artık
tek
yalnız
sevinçleri kucaklarken
taşlardan bir mezar olsun
aşkından kalan...

12.04.2015