Sen Hain Olansın Şiiri - Esra Nizam

"Sen Hain Olansın"

...

Ey benim ömrümü talan,
evimi viran eyleyen sevgilim!
Sesleniyor uzaktan…
Güya kan gölündeymiş.
Ey benim Allah’tan uzak,
Şeytanı çehresinin
ardında gizleyen yarim!
Başımın tacı,
gönlümün sultanı dediğini
üç beş kanı bozuğun
diline düşürdüğünü unutmuş.
Sırtımdaki bıçağı,
elleriyle sapladığını unutmuş.
Sakat vicdanının,
işkencelerinden kurtulmuş da
Sitem ediyormuş yad ellerden.

Ona bir gün demiştim ki :
“Ne olursa olsun,
dokuzdan bire şart olsun.
İmanım dinim ne varsa,
başım üstüne yemin olsun!
Bir gün düşman da olsak,
sana son kez sarılacağım.”
Sesleniyor uzaklardan ,
hatırlatıyor!

“Ey benim ciğerimi dağlayanım!
Ey yaralarımdan dirhem dirhem
inilti süzenim!
İki gözüm...
Ey saçları gece,
yüzü akça sevgilim!
Sen ki sözünün erisin,
beni ve kalbini ezdiğin gibi,
sözünü ezemezsin.”

Öyle mi oldu şimdi?
Senden vazgeçtiğinde,
Bir yılana,
hatta akrebe benzettiğin kadına,
bu kadar çok mu güveniyorsun?
Hani kötüydüm ben!
Hani zulüm edendim!
Riyakardım!
Yalandım!
Yarım bırakandım!
Hani ben yezidin soyuydum!
Bir zalimin zulmüne
şahit kesildin.
Ama onun sözüne
itimadını kaybetmedin öyle mi !?

Farz edelim ki haklısın,
Farz edelim ben vurdum seni.
Ağır yaralanmış bir kurt gibi
onurunla ölebilirdin.
Ama sen çakallığı tercih ettin.
Şimdi can çekişmene sağırım diye
Beni zalimlikle suçluyor,
feryat ediyorsun.
Ben zalim değilim,
Sen hain olansın!
Sen ihanet edensin!
Vicdanını nasıl susturdun sen?
Kendi kibrinde
nasıl can vermedin de;
Beylik pozlar kesen
bir şeytan oldun karşımda?
Aynadaki suretini,
ne ara akladın kalbinde?

Kendine bile doğruyu söylemeyen,
korkak ve
alçak bir soysuzsun sen !
Sevdiği kadının,
yanında duramamış adamsın.!
Kendinle olan kavgandan bile,
Yüzünün akıyla çıkamadın !
Seni ayrılık bile adam edemedi!
Yazıklar olsun sana ki ;
kendini bana rezil ettin,
utanmadın.
Beni de
rezil bir insanı
sevmiş olmakla
burun buruna getirdin,
hayıflanmadın...

Sen de biliyorsun
asıl ipe çekilmesi gerekeni.
Biliyorsun da;
kibrinden kaburganı eğmiyorsun.
Acıdan geberiyorsun!
Ruhun bedenini yırtıp kaçmış!
İnatla cenazeni saklıyorsun!
Erkek adam değil misin,
yiğidin malı meydanda olur derler .
Göstersene acını!
Anlatsana pişmanlığını!
Dön bi haline bak!
Aynadaki suretine bak !
Sen kendine ne yaptın ?
Sen bana ne yaptın ?

Ben,
dokunsalar ağlarım diye değil,
değseler paramparça ederim diye;
çekildim bir köşeye.
Sen yanındaki başıboş köpeklerle
dilediğin kadar boy göster.
İlahi adalet tecelli ettiğinde,
Vicdan azabının cehenneminde,
cayır cayır yanacaksın.
Hâla yaptıkların karşısında,
buz gibi duruyorsam,
o kutlu günü beklediğimdendir.
Sen beni değil,
Kendini düşman bil !
Ben zalim değilim!
Sen hain olansın!

…

ESRA NİZAM
30.05.2020
01.05